Yeliz1975

Sahilde çay bahçesi var yıl 1975. Sabahtan akşama kadar plaklar çalıyor, ses göklerde. Kulağımızda ise tek şarkı Yeliz’den.

Bu ne Dünya Kardesim,Seven Sevene.
Bu ne Dünya Kardesim Böyle.
Bir Garip buruk icim, bilmem ki niye.
Belki de Sevdigim yok diye.
Ne bir kürk ister bu şen gönlüm

Ne bir han ne de saray. . . . . . . .

Daha birbirini boğazlamaya başlamamış gençler ama havada yanık kokusu da var. Gerçi Kıbrıs’ı almışız, Karaoğlan baştacımız, olay milleti epey yumuşatmış ama fırtınadan önceki son güzel yıllar. Çocuğuz, işimiz gücümüz portakallı gazoz içmek ve bisküvi yemek. A bir de tonlarca ayçekirdeği, hatta TADIM o yıllarda çıkmıştı yanılmıyorsam, sadece TADIM tüketiyoruz, 50 gramlık kırmızı jelatinli minik paketlerle.  Çay bahçesi çok güzel, ceviz ağaçları var, gölgesi bizi koruyor ve altında masalar.  Koşuşturuyoruz oralarda.

Yaz bitip de güz geldiğinde herkes çekiliyor, zaten eskiden yazlar kısa sürerdi, Eylül ayı geldi mi üşürdük sahilde. Bu arada cevizler olgunlaşırdı. Kalın sopalar fırlatırdı abilerimiz cevizin yüksek dallarına ve yere yeşil cevizler dökülürdü. Önce yeşil kabuklar ayıklanır içinde nemli taze ceviz çıkardı. Kırılırdı bir taşla, taze ceviz alınır zarları ayıklanır ve yenirdi sütlü sütlü. Parmaklar simsiyah ceviz boyası, tamamen kalıcı! Okul açılırdı bizim eller hala beyazlamazdı. Kına yaksan daha iyi.

Ye iç eğlen çok kısa ömrün sev çünkü sevmek en kolay

Enrico Macias - Aux Talons De Ses Souliers (orjinali)