Kenan Evren İzmit’e geliyor. Okullara yazı gelmiş,
öğrenciler miting alanında hazır olacaklar. Kenan Evrenimiz, çakma Atatürk’ümüz,
ülkeyi kurtaran adam! Anayasa yaptırdı onu oylatacak, dolaşıp duruyor. Sabahın
köründe okulda hazır bulunmamız söyleniyor.
Söyleniyor da ben gitmiyorum. Gitmiyorum özetle. Ertesi gün
okul idaresi ben ve birkaç öğrenciyi çağırıyor. Hayır yoklama da alınmış şaşırıyorum,
aklıma bile gelmedi kontrol edileceğimiz. Öğretmenlerin düşürüldüğü duruma bak.
Kamu ÖZERK olmalı kardeşim, okullar, kurumlar vs. Nedir bu baskı zulüm! Her
neyse “niye gelmedin” sorusu yüzümde patlıyor, 14 yaşımdayım ve bir generalin
mitingine niye gitmedim? Yanıtım yok. Babam izin vermedi, bu cunta
hükümranlığına tümüyle karşı, anayasaya da HAYIR oyu vereceğiz, biz rejime
karşıyız demiyorum tabii. Biliyorum ki öğretmenlerimin birçoğu da aynı görüşte.
Cılız bir sesle; “ben Yarımcada oturuyorum, çok uzak, o
kadar erken gelmem imkansızdı, otobüs yok o saatte, gelemedim hocam” diyorum, o
kadar. PEKİ diyor öğretmenim. Devletten korktuğum andır.
not: fotograf babama ait, urfa 1961
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder